Fotoluminiscencija (skraćeno kao PL) je emisija svjetlosti iz bilo kojeg oblika materije nakon apsorpcije fotona (elektromagnetnog zračenja).[1] To je jedan od mnogih oblika luminescencija (emisije svjetlosti) i inicira ga fotoekscitacija (tj. fotoni koji pobuđuju elektrone na viši energetski nivo u atomu), otuda i prefiks foto.[2] Nakon ekscitacije, obično se javljaju različiti relaksacijski procesi u kojima ostali fotoni ponovo zrače. Vremenski periodi između apsorpcije i emisije mogu varirati: u rasponu od kratkog femtosekundnog režima za emisiju koja uključuje plazmu slobodnog nositelja u neorganskim poluvodičima[3] do milisekundi za procese fosforescencije u molekulskim sistemima; a pod posebnim okolnostima kašnjenje emisije može trajati čak i do minuta ili sati.
Promatranje fotoluminiscencije pri određenoj energiji može se smatrati indikacijom da je elektron naselio pobuđeno stanje povezano s ovom prijelaznom energijom.
Iako je ovo općenito tačno za atome i slične sisteme, korelacije i drugi složeniji fenomeni takođe deluju kao izvori fotoluminiscencije u sistemima sa više tijela kao što su poluprovodnici. Teorijski pristup za rješavanje ovoga dat je jednadžbama luminiscencije poluvodiča.